Vorige week mochten we 3 nieuwe gezinnen verwelkomen bij GKO. In de loop van het jaar komen we wel regelmatig nieuwe gezichten tegen. Elk kind is altijd welkom, voor 1 themadag of voor meerdere dagen.
Het is altijd heel fijn om nieuwe mensen te leren kennen. Tegelijk voelt het ook spannend. De kinderen weten niet in welke omgeving ze zullen terecht komen.
Ouders stellen kinderen gerust door uit te leggen hoe de plek er gaat uitzien en wie de begeleider is. Op voorhand wordt deze info gecommuniceerd aan de ouders en is een kennismaking op voorhand ook mogelijk indien ouders, kinderen of de begeleiding dit wensen.
Als begeleiders geven we aandacht aan het wennen in de groep en willen graag zo bijdragen aan hun gevoel van veiligheid. Voor ons is het belangrijk dat een kind zich op zijn gemak voelt.
We starten met een kennismakingsronde met de kinderen en wie wil mag iets over zichzelf vertellen. Als dat wat moeilijk is in het begin, faciliteren de ouders of de begeleider. Via spel en beweging is het ijs vaak direct gebroken. Soms is het wat wennen als er een rustige activiteit is om zich direct te tonen aan de ander. Het helpt als we de kinderen zien en erkennen in het wennen van een nieuwe plek in een groep.
We ontvangen de kinderen in wie ze zijn. Dat betekent dat er een onvoorwaardelijk veld van liefde is en ze zichzelf mogen tonen. We cultiveren zelf een vorm van authenticiteit en communiceren verbindend. We nemen waar, benoemen wat we zien of horen.
We zien dat sommige kinderen klikken met elkaar, alsof ze elkaar al jaren kennen. Andere hebben iets langer tijd nodig en vragen respect voor hun ruimte. Kinderen zijn verschillend en dit vraagt een flexibiliteit van de begeleiding.
Als begeleider is het dus de uitdaging om dit in elk aspect te faciliteren. Soms gaat het over vertalen van wat er nodig is, vaak gaat het over gewoon aanwezig zijn in het moment. Wat wij als groot talent zien van de begeleider, is de katalysator te zijn. De begeleider herformuleert de uitlatingen in noden of doelen, zodat de emotie eraf gaat en het evenwicht in verhouding wordt hersteld.
De kinderen vinden elkaar in de ontmoetingen van de dag: in de beweging, in de interactie met de ander of in interessevelden en looks 😉. Ouders vinden elkaar in verbinding met andere ouders, begeleiders en delen hun ervaringen en expertise.
Dat geeft kinderen ook vertrouwen, dat we een leergemeenschap zijn die samen op pad gaan. We zorgen voor elkaar op een bepaalde manier. Wanneer ouders ons feedback geven dat ze het als fijn ervaren zo ontvangen te worden en zichzelf kunnen en mogen zijn, dan is dat een geluksmomentje.